About

#sonictehran

Photo Laudan Nooshin

Sonic Tehran is an interdisciplinary project exploring Tehran as a sounded space and funded by the Leverhumle Trust. The project is located at the intersection of ethnomusicology, sound studies and urban studies and its central questions address the relationship between sound and urban space. The project asks how sound shapes, and is shaped by, the urban environment. What kinds of affective knowledge are generated through sonic experiences and how do those experiences change over time? What might an in-depth attention to sound reveal about the city, its shared spaces and conflicted history? How have Tehran’s changing sounds been remembered, historically imagined and (re- )shaped through memorialisation and nostalgia? How are dimensions of difference such as gender, class and religion inflected in the city sounds? How are competing claims over the control of urban space negotiated through sound? And how is sound implicated in the construction of place and community, particularly in the context of rapid urban change and regeneration?

Tehran offers a significant case study as one of the largest cities in the region and one that has experienced rapid change and social upheaval in its recent history.

At the heart of the project is an understanding of sound as an active agent in the production of urban space and an integral part of a rich, multi-sensory urban environment. The act of listening is understood as an intensely haptic and generative process by which sound can be both experienced directly, remembered and imagined

Through personal memories, oral history interviews, sonic diaries, blog posts, sound walks and sound mapping, the project aims to document and explore Tehran's rich sonic heritage.

صدا، صدا، تنها صدا

صدای خواهش شفاف آب به جاری شدن

صدای ریزش نور ستاره بر جدار مادگی خاک

صدای انعقاد نطفهٔ معنی

و بسط ذهن مشترک عشق

صدا، صدا، صدا، تنها صداست که می‌ماند

Sound, sound, only sound

Pleading sound, of clear running water

Sprinkling sound, of starlight on sheltered mother earth

Setting sound, of the seed of meaning

And the growing link of mind and love

Sound, sound, only sound remains

From ‘Only Sound Remains’

Forough Farrokhzad (1934-1967)

(translation by Jilah Peacock)

صدای تهران، یک پروژه‌ی میان‌رشته‌ای است که شهر تهران را از منظر یک فضای صوتی بررسی می‌کند و با حمایت مالی بنیاد لِوِرهامل، انجام می‌شود. این پروژه، با مطالعه بر روی رشته‌هایی هم‌چون اتنوموزیکولوژی، مطالعات صدا و مطالعات شهری سر و کار دارد و به طرح

پرسش‌هایی کلیدی درباره‌ی رابطه‌ی صدا و فضای شهری می‌پردازد؛

چگونه صدا به فضای شهری شکل می‌دهد و چگونه شهر بر صدا تاثیر می‌گذارد؟

چه نوع درک و دریافت‌های عاطفی به واسطه‌ی تجربیات شنیداری زاییده می‌شوند و در طول زمان این تجربیات چه تغییری می‌کنند؟

توجه عمیق به صدا، چه چیزهایی را ممکن است در مورد شهر، فضاهای مشترکش و تاریخ پیچیده‌اش آشکار کند؟

صداهای تغییریافته‌ و درحال تغییرِ تهران، چگونه به خاطر آورده می‌شوند یا با پیشینه‌ی تاریخی‌شان تصور می‌شوند؟ و یا به کمک نوستالژیا و

یادبودها شکل دوباره‌ای می‌گیرند؟

چگونه ابعاد متفاوتی از جنسیت، طبقه‌ی‌اجتماعی و مذهب در صداهای شهری دگرگون و یا دچار تغییرات ذاتی می‌شوند؟

رقابت بر سر به‌دست‌گرفتن کنترل فضای شهری، چگونه در قالب صدا بروز می‌کند و صدا چگونه بر ساختار مکان و اجتماع به خصوص در زمینه تغییرات روزافزون و بازآفرینی و اصلاحات شهری دلالت دارد؟

تهران به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین شهرهای منطقه و شهری که تحولات اجتماعی بسیاری را در زمانی کوتاه تجربه کرده، مورد مناسبی برای مطالعه است

در بطن این پروژه، درکی از صدا و شناخت آن، به‌عنوان یک عامل پویا، در شکل‌گیری فضای شهری و بخشی جدایی‌ناپذیر و بنیادین از محیط چند لایه و چند وجهی شهری، وجود دارد. شنیدن، به‌ شکل جریانی حسی و لمسی درک می‌شود که صدا توسط آن، می‌تواند به‌صورتم مستقیم

.تجرب ه‌شود، به‌خاطر آورده و تخیل‌شود.

این پروژه، از طریق بررسی خاطرات شخصی، تاریخ شفاهی برگرفته از مصاحبه‌ها، خاطرات صوتی روزانه، محتوای وبلاگ‌ها، ساند- واک(پیاده‌روی شنیداری) و ساند-مپینگ(صدایابی مکان بر روی نقشه‌های دیجیتال) به گردآوری و بررسی میراث صوتی غنی تهران می‌پردازد

(Persian Translation by Mahsa Pakravan)